Kijk eens naar je management team, wie heb je daar aan tafel zitten? Capabele mannen en vrouwen die hun mannetje staan, ongetwijfeld. Maar tegelijkertijd wellicht ook mensen die:
-het bij voorkeur alleen doen
-niet zo goed kunnen delegeren
-moeite hebben erop te vertrouwen dat andere mensen ook ergens verstand van hebben
-proberen te pleasen
-zich heel strak aan de regels houden, ook als het niet handig is
Herkenbaar? Misschien herken je ook wel wat van jezelf. Heel menselijk allemaal. (Ik kan zelf ook wel een paar van bovenstaande aankruisen)
Maar wat is het effect hiervan op de samenwerking in je management team, op het leiding geven – op jullie leiderschap, op de resultaten van jouw afdeling? Niet alleen positief, vermoed ik. Hoe zou het zijn voor medewerkers als hun manager hen vanuit vertrouwen zou benaderen. Als we met een open mind kunnen luisteren naar de ideeën van een ander zonder te denken dat ons eigen idee beter is. Bijvoorbeeld.
Waar komt het nou vandaan, dat de één zich heel strak aan de regels wil houden en de ander er juist een sport van lijkt te maken om de regels naar zijn hand te zetten?
Het antwoord is: uit je jeugd. Ja echt. Zonder dat je nou op de divan bij de psychiater hoeft, kunnen we stellen dat veel van dit onbewuste gedrag het resultaat is van conclusies die je als kind getrokken hebt over hoe de wereld in elkaar zit. Dit gebeurt heel subtiel. Alle kinderen trekken ergens conclusies hoe de wereld in elkaar zit en hoe je er het beste op kunt reageren. Oh, ik krijg vooral aandacht van mama als ik heel lief ben? Dan kan ik maar beter altijd mijn best doen zo lief mogelijk te zijn (de pleaser). Ah, uiteindelijk heb ik toch niets aan volwassenen, vandaag zeggen ze dit en morgen dat? Dan zorg ik wel dat ik mezelf kan redden en vertrouw ik deep down niemand anders dan mezelf (de einzelgänger).
Vanuit het perspectief van het kind is dit heel begrijpelijk. Vanuit het perspectief van de volwassene is het echter niet meer nodig. Als volwassene kun je begrijpen dat de wereld meer is dan deze conclusie die je getrokken hebt. Het punt is alleen dat de meeste mensen zich nooit bewust worden dát ze deze conclusies getrokken hebben. En dat ze ze voor waar aan blijven nemen. Want in zekere zin zijn de mensen die in jouw team aan tafel zitten volwassen mensen die nog reageren vanuit hun kinder-perspectief. (Ik stel me soms voor dat al die heren en dames in pak met een klein kind op schoot zitten dat de lead neemt als het spannend wordt… best een raar gezicht!)
Wil je met je management team echt beter gaan functioneren? Heb dan de moed om dit met elkaar aan te gaan. Creëer bewustzijn over je onbewuste conditioneringen, zodat je vrij wordt om hieraan voorbij te gaan. Als individu en als team. Zodat je als bewuste leiders richting kunt geven aan je mensen.
Ik heb een programma ontwikkeld waarmee je hier als management team aan de slag kunt. Wil je er meer over weten, neem dan contact met mij op. Ik ben benieuwd, herken je deze patronen van jezelf? Van je collega’s? In je team? Hoe zou het zijn om dit bespreekbaar te maken in het team, zodat jullie dit van jezelf en elkaar herkennen en kunnen benoemen? Geef je reactie hieronder!
CoreChange biedt support aan MT’s en leidinggevenden om deze ontwikkeling te maken. Neem contact met ons op als je meer wilt weten.
Astrid Claessen
Hoi Heleen, dit doet me erg denken aan het concept Immunity to change waarbij ze ook een koppeling maken tussen het veranderen van je gedrag en het “aanpakken” van je grote overtuigingen. Zit daar een deel van je inspiratie voor dit programma?
Heleen
Dag Astrid, nee, ik heb nog nooit gehoord van Immunity to change! Maar het is natuurlijk niet meer dan logisch dat de overtuigingen die je als kind creëert om te overleven een grote rol spelen in de rest van je leven. En dat je je elke keer weer mag afvragen: vind ik dit als volwassene of is dit het kind in mij die nu aan het woord is? En heb ik deze overtuiging nu nog nodig of weet ik wel beter? Het blijft een mooi proces!