Persoonlijk leiderschap om gelukkiger te worden in je werk

Ik lees op dit moment het boek “Leiden vanuit de toekomst” van Otto Scharmer. Otto Scharmer werkt veel samen met Peter Senge (van The Fifth Element) en hij is de uitvinder van Theory U. Deze theorie ligt ten grondslag aan de wijze waarop ik coach.

Hij schrijft dat hij steeds meer directeuren tegenkomt die een kloof ervaren tussen wat ze van hun organisatie moeten doen en wat ze zouden willen doen met hun werk en met hun leven.

Deze kloof herken ik bij veel van mijn coachees. Ook zij worstelen met de vraag: “Waardoor word ik nou eigenlijk gemotiveerd, ik doe mijn werk wel maar is dit het nou eigenlijk?” Mijn wijze van coaching is bij uitstek gericht op het onderzoeken van deze vraag. In het coachtraject onderzoeken we welke innerlijke waarden van belang zijn voor degene ie gecoacht wordt en van waaruit hij intrinsiek gemotiveerd is. De coachee ontdekt gaandeweg het traject wat zijn visie op zijn (werkende) leven is en welke bijdrage hij wil zijn in de wereld.

Een beetje rondvragen in mijn omgeving leerde mij dat sommige mensen die kloof tussen wat ze moeten doen en wat ze zouden willen doen ervaren en dat anderen dat helemaal niet hebben. Mensen die deze kloof niet ervaren, doen werk dat hen innerlijke vervulling schenkt. Ze doen werk dat ze relevant vinden, dat er toe doet.

Misschien denk je nu: “Dan moeten we zeker allemaal voor Artsen zonder Grenzen gaan werken en daar heb ik helemaal geen zin in.” Ik geloof niet dat dat zo is. In elke organisatie kun je je werk doen zodat het er toe doet. Het hangt er maar net van af welk perspectief je neemt bij wat je doet. Misschien ken je die metafoor van een middeleeuwse bouwplaats. Iemand vraagt aan een aantal bouwvakkers wat ze doen. De eerste zegt: “Ik houw stenen.” De tweede zegt: “Ik help mee dat deze kathedraal gebouwd kan worden.” En de derde zegt: “Ik bouw aan een huis waar mensen God kunnen ontmoeten.” Ze doen alle drie hetzelfde werk maar waarschijnlijk is de vervulling voor de laatste steenhouwer een stuk groter dan voor de eerste.

Wat opvalt, is dat mensen die vanuit innerlijk leiderschap leven en werken, meer en vaker het idee hebben dat wat ze doen er toe doet. Ze hebben een bewuste visie op wat ze doen en waarom ze dat doen. Vaak blijkt dat ze het doen om iets bij te dragen vanuit een groter perspectief dan alleen hun eigen welzijn, of dat van hun organisatie.

Om vanuit een groter perspectief je werk te doen vergt lef, de bereidheid om keuzes te maken en een bepaalde innerlijke ethiek: “Dit vind ik OK, en dit niet. Hier werk ik aan mee, en hier niet. Ik werk wel voor een telecommunicatiebedrijf maar niet voor een sigarettenfabrikant.” En dat is wat persoonlijk leiderschap uiteindelijk natuurljk ook is.

Paul Polman, CEO consumer goods van Unilever, zei hierover vorige maand in The Guardian: I always say first and foremost that leadership is about being a human being. The future world will be much more purpose and values driven, so we want leaders that clearly understand this.
It’s important to make people feel more comfortable working in situations where the win-win is not driven just by your shareholder but by all stakeholders, and that requires a different skill set.
All the normal skills of leadership will always be there but you now need that higher level of integrity and need to understand what we call systemic thinking: being able to deal with complexity and simply boiling it down and getting to concrete actions. A little bit more humility would also be very good in my opinion.”

Het helpt wel als organisaties ook bezig zijn met de dingen die er toe doen. Marc Gafni, een Amerikaans spiritueel leider, noemt dat the Unique Self van organisaties: dat organisaties verbonden blijven met dat waar ze voor bedoeld waren. Farmaceutische bedrijven, om maar een voorbeeld te noemen, waren bedoeld om medicijnen te ontwikkelen om mensen te kunnen genezen. Nu lijkt het soms wel of ze vooral bezig zijn met geld verdienen en dat ze uit het oog verliezen waar het daadwerkelijk om ging. (Hier zal ik in mijn volgende blog meer over schrijven)

Ik ben wel benieuwd hoe jij dat ervaart. Heb jij het idee dat je in jouw organisatie de dingen kan doen die er toe doen? Ervaar jij de kloof tussen wat je zou willen doen en wat er van je verwacht wordt? En wat doe jij om te zorgen dat je vervulling blijft houden in je werk?