Anderhalf jaar geleden begon de Volksbank met de transitie naar zelfsturing. Janneke Tettero was er, als Programmadirecteur Bankieren met de Menselijke Maat, vanaf het begin bij. De methode van de Volksbank in geïnspireerd op Holacracy en heet Vaart! De Volksbank maakt gebruik van een programma van 15 weken om teams te transformeren naar zelfsturende teams.
25 mei 2017; de kick-off van zelfsturing voor ons team. Er is verwarring, enthousiasme, nieuwsgierigheid. Én de eerste kwartjes vielen. We kozen voor zelfsturing omdat we er van overtuigd zijn dat dit nodig is om onze missie mogelijk te maken: bankieren met de menselijke maat. Want als we een menselijke bank willen zijn voor onze klanten, moet de verantwoordelijkheid om beslissingen te nemen dicht bij die klant liggen. Bij collega’s die iedere dag met klanten in gesprek zijn. Dat gaat niet vanzelf. Een systeemverandering is nodig. Zelfsturing draagt daar aan bij. Nu, na ongeveer 1,5 jaar, maak ik de balans op:
Kwartjes blijven vallen
De kwartjes blijven vallen. Het is frustrerend dat je dit niet in een keer snapt. En tegelijkertijd interessant dat je zoveel kan blijven leren en lastig om uit te leggen dat ’t echt anders is en daardoor tijd kost om te snappen.
Trots op de speedboten in mijn team
Ons team ging snel, deze manier van werken past bij ons. Ik weet nog goed de eerste keer dat iemand in ons team onze ‘speedboot’ regel had gebruikt. Die regel zegt dat je alles mag doen dat bijdraagt aan het doel. Die dag liep ik echt met buikpijn naar m’n werk omdat ik niet wist of dit goed ging aflopen. Hij communiceerde breeduit dat we al jaren ons beleid niet volgden omdat dit beter was voor de klant. Goed, maar heel spannend hoe ’t uit zou pakken. Natuurlijk ging ’t goed, het beleid werd aangepast en nu verblik of verbloos ik niet meer als er zonder dat ik het weet een regenboogvlag op ons pand hangt. Sterker nog, ik ben er trots op en realiseer me dat dit soort initiatieven niet zo snel te regelen zijn in de traditionele hiërarchie.
Focus en snelheid
Ondertussen zijn we ook andere teams aan het begeleiden om over te gaan op zelfsturing. En je ziet dezelfde en andere worstelingen. Hoe kunnen voorstellen goed genoeg zijn als ik er als manager niet naar gekeken heb? Hoeveel kaders zijn er nodig om veilig te kunnen bewegen? Hoe ziet mijn eigen rol er uit als ik geen manager meer ben? Ook zie ik dezelfde trots als mensen ‘afzwaaien’ aan het einde van de begeleiding. Ze kunnen ’t zelf, ze zijn blij met focus op het gezamenlijke doel, snelheid van handelen, steeds een stap vooruit en mensen die hun talenten inzetten om hun rollen goed in te vullen.
Waar gaan we naartoe?
Mijn wens is dat we de implementatie gaan versnellen bij teams die de klant helpen. Zodat zij echt de vrijheid voelen om de klant te helpen binnen de kaders die daarbij passen. Want daar doen we ’t voor, mensen in staat stellen om bankieren met de menselijke maat waar te maken.
Ik ben om
Ik kan zeggen dat ik ‘om’ ben. Ik wil nooit meer werken in een traditionele hiërarchie. Ik kan niet meer bij overleggen zijn die starten zonder check in en waar mensen door elkaar praten. Dus bedenk heel goed of je hier aan wil beginnen!