+31(0)6 21 277 130 info@corechange.nl

Stakeholder Management is dood. Lang leve Stakeholder Integration!

In een eerder blog  schreef ik over het belang van een hoger bewustzijn voor bedrijven, en de 4 componenten die dit bepalen:

  • Een hoger doel voor de organisatie
  • Stakeholder Integration
  • Conscious Leadership
  • Conscious Culture and Management

In dit blog ga ik dieper in op stakeholder integration.

Stakeholder management as we knew it is dood. Het oude concept waarbij je de invloedrijke stakeholders (vaak vooral de shareholders) probeert tevreden te houden en je de minder invloedrijke stakeholders negeert. Steeds vaker zie je dat dit leidt tot suboptimale oplossingen die niet écht werken.
Ken je dat gevoel? Dat je heel hard aan het werk bent maar er uiteindelijk resultaten komen waar niemand op zit te wachten? Omdat ze de kern van het probleem niet raken?

Dat heeft twee oorzaken:

  • Ten eerste proberen we de problemen van de toekomst op te lossen met de paradigma’s van het verleden. Dat gaat niet lukken want die oude paradigma’s (bijvoorbeeld de klassieke opdrachtgever opdrachtnemer relatie) hebben de problemen juist gecreëerd.
  • Ten tweede denken we vanuit de losse entiteiten van het probleem. De opdrachtgever moet meer zus. De leverancier moet meer zo. De overheid moet meer dit. De consument moet meer dat.
    Maar daarmee zien we het systeem als geheel over het hoofd.

 

stakeholders connected

Het is ėėn van de kernproblemen van dit moment. Kijk alleen maar naar de discussies in de gezondheidszorg om te zien wat ik bedoel. Zorgverzekeraars hebben verschillende stakeholders: het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Hun klanten. De huisartsen en andere dienstverleners in de gezondheidszorg. De aandeelhouders van de zorgverzekeraars. Hoe harder de zorgverzekeraars proberen om, zoals het ministerie wil, de kosten in de gezondheidszorg te beheersen (dat zou goed zijn voor de klanten, want dan kunnen de premies omlaag), des te harder de huisartsen, psychiaters, fysiotherapeuten aan de bel trekken dat zo de kwaliteit van de gezondheidszorg achteruit gaat (wat niet goed is voor die zelfde klanten). Dus door aan één touwtje te trekken, namelijk de kosten, los je de problemen niet op maar creëer je alleen maar nieuwe, misschien wel ergere problemen. Door te proberen de belangen van één stakeholder te dienen, schaden de zorgverzekeraars de belangen van andere stakeholders. En soms wordt zelfs het ene belang van een stakeholder geschaad terwijl getracht wordt het andere belang van diezelfde stakeholder te dienen.

Wat is dan het antwoord hierop? Het antwoord is: kijk vanuit het hele systeem wat er nodig is. Dat betekent dat je als organisatie je gehechtheid aan je eigen belang en je eigen positie loslaat om je te kunnen verplaatsen in die ander. En dat je erop vertrouwt dat je als systeem in het geheel tot de beste oplossingen kunt komen. Dat is natuurlijk heel erg spannend, want je geeft een deel van de controle uit handen. En tegelijkertijd is het onvermijdelijk dat we dit als (individuen binnen) organisaties aan gaan. Omdat we uiteindelijk e problemen waar we tegenaan lopen niet meer opgelost krijgen als we onze stakeholders niet ėcht serieus nemen. Omdat we dan resultaten blijven creëren waar niemand op zit te wachten.
Otto Scharmer, de man achter Theory U, noemt dit proces: open staan voor de zich aandienende toekomst.

Het betekent dat je je als organisatie, als systeem, bereid bent je oude denkbeelden los te laten. Je oordelen op te schorten, je cynisme even te parkeren en je angst te laten voor wat die is. In het vertrouwen dat er betere oplossingen zijn die aansluiten bij wat er voor het hele speelveld nodig is en het beste is.
Een klant van mij begreep dit heel goed. We zaten met vertegenwoordigers van zijn belangrijkste leveranciers aan tafel om te kijken hoe er in de keten meer geleerd zou kunnen worden van fouten die gemaakt worden. Hij zei: “We zijn samen verantwoordelijk voor een systeem waarin mensen fouten zullen, kunnen en mogen maken en waar we van moeten leren. Ik heb geen roadmap in mijn hoofd hoe dit moet, we zullen dit gezamenlijk moeten uitzoeken.”

Nee, er is geen roadmap. Maar er zijn wel concrete stappen die je als organisatie kunt zetten om dit pad in te slaan.
Wil je daar meer over weten? Neem dan contact met me op!

Ik ben benieuwd hoe dit bij jou in je organisatie is.

Herken je dat er heel hard wordt gewerkt om problemen op te lossen maar dat je hiermee tot resultaten komt waar niemand blij van wordt?

Herken je dat het tijd wordt om vanuit het hele systeem te kijken naar wat er nodig is om problemen echt op te lossen?

Deel hieronder je ervaringen. Ik kom graag een keer met je praten hoe we kunnen komen tot een andere aanpak.

Deel
Laat een reactie achter